شاید شما نیز با موضوع پرخاشگری در فرزندتان برخورد کرده‌اید، چراکه پرخاشگری در کودکان امری شایع محصوب می‌شود و باید دلیل پرخاشگری کودکان , راه های مقابله با پرخاشگری به صورت مفصل بررسی شود.
پرخاشگری کودکان چیست ؟ به‌عنوان یک کودک نوپا یا کودک پیش دبستانی وپرخاشگری در کودکان دبستانی ، کودک شما ممکن است از توانایی کنترل خود برای ابراز خشم به صورت مسالمت‌آمیز برخوردار نباشد و به‌طور طبیعی و با ناراحتی ضربه بزند یا گاز بگیرد. طغیان‌های گاه به گاه طبیعی است با این حال، پرخاشگری گاهی اوقات می‌تواند نشانه یک مشکل بزرگتر باشد و این در جسم و روان کودک اثرگذار خواهد بود و حتی در برخی شرایط، والدین ممکن است لازم باشد از متخصص کمک بگیرند. پیشنهاد می شود مقاله اختصاصی ما در خصوص ” روانشناسی کودک ” را مطالعه نمایید.
پرخاشگری کودکان، یک اختلال رفتاری و نمود بیرونی احساس عصبانیت و خشم است که اگر در کودکان ظاهر شود ذهن هر پدر و مادری را به خود درگیر می‌کند و آنان را دچار نگرانی و استرس می‌کند. این مقاله به علت های پرخاشگری کودکان، نشانههای پرخاشگری و درمان پرخاشگری کودکان پرداخته است. برای آشنایی با علت عصبانیت و ” پرخاشگری نوجوانان” و “کنترل خشم در کودکان ابتدایی” مقالات مربوطه را مطالعه نمایید.
زودرنجی و بی‌قراری ویژگی مشترک کودکان پرخاشگر است و مقابله با پرخاشگری زمانی آسان‌تر صورت می‌پذیرد که والدین از سن کمتر فرزند را تحت آموزش خود گرفته و روی بهبودی او کار کنند. هر چه سن کودک بالاتر رود درمان پرخاشگری در او سخت‌تر خواهد بود لذا خانواده‌ها باید به این امر اهتمام ویژه‌ای داشته‌باشند تا از مشکلات بعدی جلوگیری بعمل آید.
می‌دانیم که کودکان زیر دو سال با محدودیت کلامی روبرو هستند لذا برای ابراز نیازمندی خود گاهی جیغ می‌زنند، گریه می‌کنند و رفتارهایی بروز می‌دهند که شاید تلقی پرخاشگری شود. اما واقعیت این است که این رفتارها در این سن ریشه در نیازهای کودک دارد و اگر به‌موقع پاسخ داده شوند رفتارهای این چنینی که والدین شاید آن را دلیل پرخاشگری کودکان خود بدانند را مشاهده نخواهند کرد.
سه سالگی آغاز استقالال طلبی کودک می‌باشد و کودک اغلب ترجیح می‌دهد فعالیت هایش مانند: غذا خوردن و لباس پوشیدن را خودش انجام دهد. اگر والدین برای این رفتار کودک ارزش قائل نباشند و آن را درک نکنند کودک دچار لجبازی و پرخاشگری خواهد شد.
چهار تا شش سالگی دوره‌ی افول لجبازی کودک است. لجبازی و پرخاشگری کودک که در سه سالگی بروز پیدا می‌کند در این دوره کمتر می‌شود و با ورود به مدرسه از بین خواهد رفت.
عامل اصلی تقویت کننده پرخاشگری کودکان تا قبل از هفت سالگی عدم پاسخگویی به نیازهای کودک و ناراحتی و سرخوردگی کودک می‌باشد. در اینجا به عوامل اصلی بروز پرخاشگری در کودک پرداخته می‌شود.
ژنتیک و وراثت یکی از عوامل تاثیرگذار در پرخاشگری کودکان می‌باشد. اگر پدر و مادری دارای روحیه پرخاشگری باشند به احتمال زیاد کودک آن‌ها نیز این خشم و پرخاشگری را به ارث خواهد برد و این دلیل پرخاشگری کودکان است.
یکی دیگر از عواملی که در شخصیت هر فردی تاثیرگذار است فاکتور محیط است. تحقیقات نشان داده است که کودکانی که در محیط‌های ناامن و نامناسب رشد می‌کنند احتمال رفتارهای پرخاشگرانه در آن‌ها بیش از دیگران می‌باشد. دیگر دلیل پرخاشگری کودکان ، فقر و محرومیت است که می‌تواند این اختلال را تشدید کند.
والدینی که نظارت و مراقبت خود را از فرزند با بی‌مسئولیتی نادیده می‌گیرند بیشتر در مواجهه با پرخاشگری از سوی کودک خود قرار می‌گیرند. آسیب‌های اجتماعی بعدی مانند: طلاق یا دعواهای خانوادگی، سطح پایین سواد در والدین و دیگر عوامل می‌توانند تشدید کننده پرخاشگری در کودکان باشند.
رسانه‌ها و تلویزیون می‌توانند بسیار بر روی رفتار و و تنش‌های کودک مؤثر باشند. اگر کودکی به دیدن تصاویر و فیلم‌های خشن که مدام در آن درگیری فیزیکی و خشونت به تصویر کشیده می‌شود عادت کند کودک نیز از آن تاثیر می‌پذیرد و پرخاشگری و خشونت را سرلوحه رفتارهای خود می‌کند.
تحقیقات نشان داده‌اند بین گرسنگی و خستگی و بروز خشونت و پرخاشگری رابطه مستقیم وجود دارد به‌طوریکه با افزایش خستگی و گرسنگی، پرخاشگری نیز افزایش پیدا می‌کند.
حسادت یکی از موادی است که خشونت را تقویت می‌کند. معمولا در خانواده‌ها با ورود فرزند جدید به خانواده، کودک قبلی وقتی می‌بیند برای محبت والدین خود شریک پیدا کرده است احساس ناراحتی و لجبازی می‌کند و پرخاشگری در رفتارهایش مشاهده می‌شود. این فرزندان بسیار زودرنج شده و هر پاسخی را در مغایرت با خواسته‌ی خود ببینند با پرخاشگری پاسخ می‌دهند.
کمبودها و ضعف‌هایی که بعضی کودکان دارند مانند معلولیت جسمی، این احساس را در کودک ایجاد می‌کند که او نمی‌تواند اهدافش را آن‌طور که باید دنبال نماید لذا رفتارهایی همراه پرخاشگری از خود بروز می‌دهند.
زمانی که کودکی با پدر و مادر خود بیرون می‌رود و خرید اجناسی را از والدین طلب می‌کنند که والدین به آن بی اعتنایی می‌کنند و یا مناسب خرید نمی‌دانند، کودک دچار پرخاشگری و بهانه جویی می‌شود.
و به‌طور کلی بعضی اوقات کودکان نوپا پرخاشگر هستند زیرا مهارت‌های کلامی برای تأمین نیازهایشان را ندارند. کودکی که نمی‌تواند بگوید: “این کار را نکن” وقتی خواهر و برادرشان یک اسباب بازی را از دست آن‌ها خارج می‌کنند ممکن است ضربه بزند یا گاز بگیرد تا نارضایتی خود را بیان کند.
کودکان در سنین مدرسه گاهی رفتار پرخاشگرانه‌ای دارند زیرا نمی‌توانند احساسات خودرا تنظیم کنند. کودکی که توانایی زبانی در گفتن این جمله را ندارد: “من واقعاً عصبانی هستم” ممکن است با لگد زدن به والدین خشم خود را نشان دهد.
گاهی اوقات، بچه ها پرخاشگر هستند زیرا متوجه می‌شوند که ضربه زدن یا گاز گرفتن نتیجه می‌دهد. در حقیقت کودکان به والدین خود ضربه می‌زنند تا راهی برای تلاش برای رسیدن به راه خود باشد. اگر موثر باشد، رفتار پرخاشگرانه بدتر می‌شود. به عنوان مثال: اگر کودکی بخاطر اینکه والدینش برایش اسباب بازی نخرید، ضربه بزند و والدین سرانجام تسلیم شوند و اسباب بازی را بخرند، کودک خواهد فهمید که ضربه زدن روش خوبی برای رسیدن به خواسته‌های خود است.
وقتی کودک شما رفتار پرخاشگرانه ای از خود نشان می‌دهد مهم است که اقدام نمایید. با پیامدهای سریع و مهارت‌های جدید، کودک شما می‌تواند یاد بگیرد که به ناامیدی و احساسات بزرگ دیگر به شیوه مناسب‌تری پاسخ دهد از طرفی اگر پرخاشگری در کودک به موقع رسیدگی و درمان نشود، با گذشت زمان این رفتارها تشدید می‌شود. در ادامه به روش های درمان پرخاشگری کودکان می‌پردازیم:
و در آخر …
مهارت های جدید را آموزش دهید. رفتار پرخاشگرانه نشان می‌دهد که کودک شما فاقد مهارت‌های لازم برای مدیریت مناسب رفتار خود است.آموزش مهارت‌های جدید به کودکان باید بخشی از روند نظم و انضباط باشد. اگر در مبحث کنترل عصبانیت به دنبال اطلاعات بیشتری هستید مطالعه مقاله “راههای کنترل عصبانیت” می تواند برای شما مفید باشد.
مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های حل تعارض رفتار پرخاشگرانه را کاهش می دهد و اطمینان حاصل کنید که نظم و انضباط شما به فرزند شما می‌آموزد که به جای رفتار کردن یا پرخاشگری ، چه کاری انجام دهد . به کودک خود کمک کنید تا گزینه‌های جایگزین که پرخاشگری ندارند را ببیند. به عنوان مثال: به جای اینکه به کودک بگویید: “ضربه نزن” ، سعی کن بگو ” از کلمات خود استفاده کن”.
در حالت کلی یک عامل بیرونی محرک پرخاشگری کودک می‌شود تا عوامل درونی. بنابراین اگر والدین بتوانند این موارد را شناسایی و برطرف کنند بسیاری از مشکلات ناشی از پرخاشگری کودک برطرف می‌شود. در کنار این کارها والدین می‌توانند برای رفع و درمان پرخاشگری کودکشان با کمک روانشناس و متخصص اقدام نمایند. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله ” علت پرخاشگری ناگهانی ” را مطالعه نمایید.
بیماری های روانی شایع در ایران یکی از چالش های جدی بهداشتی به شمار میروند…
خیانت در روابط عاطفی یکی از موضوعات پیچیده و حساس است که می‌تواند تأثیرات عمیقی…
ترک اعتیاد یک گام بزرگ در مسیر بهبودی است، اما این فرایند اغلب با چالش‌های…
انتخاب یک فوق‌تخصص زوج‌درمانی حرفه‌ای و باتجربه، می‌تواند نقش کلیدی در بهبود روابط عاطفی و…
ترک اعتیاد یک دستاورد بزرگ است، اما اغلب با چالش‌های روانی مانند افسردگی همراه است.…
اعتماد به نفس یکی از ارکان اساسی موفقیت و رضایت فردی است که تأثیر زیادی…