رایجترین اختلالات روانی: +۱۱ نوع از خطرناک ترین بیماری های روانی

انواع بیماری روانی خطرناک و رایج ترین اختلالات روانی چیست ؟ هرگونه اختلال سلامت روانی به خودی خود زندگی افراد را مختل کرده و مشکلاتی را به‌وجود می‌آورد. همینطور نیاز به درمان و تلاش مداوم دارد؛ اما برخی از اختلال‌ها هستند که عواقب خطرناکی برای فردِ دچار شده و اطرافیانش دارند.

در این مقاله قصد داریم چند مورد از خطرناک ترین بیماری‌ های روانی را بیان کنیم. همچنین در مقاله ای دیگر به ” انواع بیماری های روانی ” پرداختیم.

خطرناک‌ ترین بیماری‌ های روانی و بیماری های روانی کشنده

شرایط بهداشت روانی که بالاترین میزان مرگ و میر را دارند و از سخت ترین بیماری های روانی اند. موارد زیر هستند:

۱- اختلالات خوردن (اختلال اشتها)

چند مورد از انواع اختلالات خوردن وجود دارد  که هر یک از آن‌ها خطرات مربوط به سلامتی خود را دارند و شامل چندین سیستم بدن هستند و این دسته از اختلالات بهداشت روان را کشنده‌ ترین بیماری در بین بیماری های روانی می‌کند.  به عنوان رفتارهای مربوط به خوردن طبقه بندی می‌شود که منجر به تغییر در مصرف غذا و اختلال در سلامت یا عوامل روانی اجتماعی می‌شود. درحال حاضر، تخمین زده می‌شود که ۳۰ میلیون آمریکایی با اختلال تغذیه‌ای زندگی کنند. در این مورد پیشنهاد می کنیم مقاله آمار اختلالات در غذا خوردن را ببینید.

اختلالات خوردن بر افراد از هر جنس، نژاد و سطح اقتصادی اجتماعی تأثیر می‌گذارد. هر ۶۲ دقیقه یک نفر به دلیل اختلال در خوردن می‌میرد. و یک بیمار روانی خطرناک و از رایج ترین اختلالات روانی محسوب مبگردد.

خطرات ناشی از بی نظمی در خوردن غذا: میزان مرگ و میر حیرت انگیز

خطرات ناشی از اختلالات خوردن، گسترده هستند؛ چرا که شرایط را تحت تاثیر سیستم‌های بدن متعدد به بالا بردن میزان مرگ و میر اختلال خوردن هدایت می‌کند.

افرادی که با این شرایط دست و پنجه نرم می‌کنند در نهایت عملکردهای اساسی بدن خود را به خطر می‌اندازند، که می‌تواند به سرعت سلامتی را دچار مشکل کند. اگر این بیماری ادامه پیدا کند، می‌تواند باعث مشکلات سلامتی مادام العمر یا حتی مرگ شود.

بی‌ اشتهایی

بی اشتهایی شرایطی است که در آن فرد برای کاهش وزن، مصرف غذا یا مواد مغذی را به شدت محدود می‌کند. بی‌اشتهایی برای هر شخص ممکن است، اما طبق این مقاله، شایع ترین گروه سنی دختران نوجوان و زنان جوان هستند. بی اشتهایی با حدود ۶٪ ، بیشترین میزان مرگ و میر را در بین تمام اختلالات خوردن دارد، در این زمینه رجوع شود به مقاله بی اشتهایی عصبی.

نرخ بالای مرگ نتیجه مستقیم مواد مغذی کافی برای تغذیه و سلامت بدن را نشان می‌دهد که نبود آن‌ها باعث ایجاد سوءتغذیه و سایر عوارض کشنده مانند مشکلات قلبی، کم خونی، تراکم استخوان و مشکلات گوارشی می‌شود. می بینید که دلایل زیادی وجود دارد تا بی اشتهایی در دسته خطرناک ترین بیماری های روانی قرار بگیرد.

غالباً، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی با پوشیدن لباس‌های گشاد تمایل به پنهان کردن وضعیت خود از دیگران دارند تا کاهش وزن خود را پنهان کنند و از خوردن غذا با دیگران خودداری کنند. برای درمان بی‌اشتهایی می توان به مدیریت با فرد و خانواده روان درمانی، کار گروهی و توجه پزشکی اشاره کرد.

بولیمیا

تخمین زده می‌شود که ۱.۵٪  از زنان درآمریکا درطول زندگی خود با بیماری پرخوری دست و پنجه نرم می‌کنند؛ اگرچه ممکن است بر مردان نیز تأثیر بگذارد.

پرخوری عصبی نوعی بیماری است که در آن فرد مقدار زیادی غذا می‌خورد و سعی می‌کند با استفراغ، مصرف ملین، ناشتا یا ورزش بیش از حد خود را از شر غذا یا افزایش وزن خلاص کند. پرخوری عصبی در نوجوانان و جوانان نیز دیده می‌شود، اما تحقیقات اخیر نشان داده است که این بیماری در ۱۳٪ از زنان بالای ۵۰ سال وجود دارد.

مشکلات سلامتی زیادی می‌تواند ناشی از پرخوری عصبی باشد، از جمله عدم تعادل الکترولیت‌ها (که می‌تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد)، پوسیدگی دندان، زخم کم‌آبی و دوره‌های نامنظم قاعدگی. علاوه بر این عوامل، استفاده بیش از حد از ملین می‌تواند باعث آسیب روده و مشکلات طولانی مدت عملکرد روده شود. میزان مرگ و میر ناشی از پرخوری عصبی در هر سال ۱۷/۰٪ از مبتلایان به این بیماری است. غالباً با پرخوری عصبی، عوارض ثانویه اختلال است که باعث مرگ می‌شود.

برخی از علائم و نشانه‌های رایج پرخوری عصبی: پوسیدگی دندان ها، مشکلات دستگاه گوارش، کم آبی شدید بدن، تورم فک یا گونه ها، غم، ناراحتی از ظاهر و انزوای اجتماعی است.

بی نظمی در خوردن غذا

اختلال پرخوری، شامل مصرف بیش از حد غیرقابل کنترل غذا در یک نشست است.

این وضعیت به طور کلی در علائمی مانند خوردن مقادیر زیادی غذا، گاهی اوقات به سرعت بروز می‌کند، تا جایی که فرد بیش از حد احساس سیری می‌کند و احساس گناه یا شرم می‌کند. اغلب افراد مبتلا به اختلال پرخوری به دلیل خجالت از وضعیت و از دست دادن کنترل آنها بر الگوی غذا خوردن، غذا را به تنهایی می‌خورند.

اختلال پرخوری ۲.۸٪ از بزرگسالان آمریکایی را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می‌دهد. در زنان، این اختلال به طور معمول از اوایل بزرگسالی شروع می‌شود، درحالی که در مردان معمولا این بیماری را در میانسالی ایجاد می‌شود.

تشخیص اختلال پرخوری می‌تواند چالش برانگیز باشد. چاقی با اختلال پرخوری ارتباط دارد؛ اما لزوماً یک عارضه جانبی نیست. افراد از هر شکل و اندازه‌ای می‌توانند به اختلال پرخوری مبتلا شوند. عوارض ناشی از اختلال پرخوری با چاقی همراه است و شامل آپنه خواب، دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی است.

میزان مرگ و میر پرخوری، کمتر از سایر اختلالات خوردن است. عوارض جانبی خطرناک اختلال پرخوری، خطر عوارض طولانی مدت را افزایش می‌دهد که در صورت عدم مدیریت صحیح، منجر به مرگ شده و می تواند جزو بیماری های روانی کشنده محسوب شود.

اختلالات هم زمان خطر خودکشی را افزایش می‌دهد

مدیریت اختلالات خوردن چالش برانگیز است و معمولاً با افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی همراه است. تخمین زده می‌شود ۱ مرگ از ۵ مرگ  افراد مبتلا به بی‌اشتهایی ، ناشی از خودکشی باشد. در مطالعه‌ای که روی ۱۸۸۵ بیمار انجام شد، میزان خودکشی برآورد شده در افراد مبتلا به پرخوری عصبی ۲۳٪  بود . این میزان سرسام آور میزان خودکشی در اختلالات خوردن باعث می‌شود که این شرایط از همه اختلالات بهداشت روانی، خطرناک ترین بیماری شایع روانی باشد.

در مایندولوژی یک مقاله کامل درباره خودکشی و علل خودکشی نوشته شده، برای کسب اطلاعات بیشتر آنرا مطالعه کنید.

۲- اختلال مصرف مواد و اختلال مصرف الکل و سیگار کشیدن

بیش از سه چهارم مرگ‌ها به اختلالات مصرف مواد نسبت داده شده است. با این حال ، مصرف مواد و بیماری های روانی معمولاً همراه هستند و به طور متقابل خطر مرگ زودرس را که اغلب به وسیله خودکشی صورت می‌گیرد، افزایش می دهند.

اختلالات مربوط به مواد، مواردی هستند که شامل استفاده و سواستفاده از مواد مختلف مانند کوکائین، مت آمفتامین، مواد افیونی و الکل می‌شوند. این اختلالات ممکن است شامل شرایط ناشی از مواد باشد که می‌تواند منجر به بسیاری از تشخیص های مرتبط از جمله مسمومیت، ترک، ظهور روان پریشی، اضطراب و هذیان شود که از بیماری های خطرناک روانی محسوب می شود.

نمونه هایی از اختلالات مربوط به مواد:

• اختلالات مرتبط با الکل شامل مصرف الکل، پرمصرف ترین داروی (و اغلب استفاده بیش از حد) در ایالات متحده است.
• اختلالات مربوط به شاهدانه شامل علائمی مانند استفاده بیش از حد معمول احساس عدم توانایی در قطع مصرف دارو و ادامه مصرف علی رغم اثرات سو در زندگی است.
• اختلالات استفاده از استنشاق شامل استنشاق دود از چیزهایی مانند رنگ یا حلال است. همانند سایر اختلالات مربوط به مواد، افراد مبتلا به این بیماری ولع مصرف این ماده را تجربه می‌کنند و کنترل یا توقف درگیر شدن در این رفتار برای آنها مشکل است.
• اختلال استفاده از محرک ها شامل استفاده از محرک هایی مانند مت ، آمفتامین و کوکائین است.
• اختلال در مصرف دخانیات با علائمی مانند مصرف بیش از حد دخانیات ، دشواری در قطع یا ترک آن، ولع مصرف و تحمل عواقب ناگوار اجتماعی در نتیجه مصرف دخانیات مشخص می شود.

۳- اختلالات شخصیت مثل اختلال شخصیت مرزی

احتلالات شخصیتی به سبب آسیب‌های جدی که در ارتباط افراد با دیگران و زمینه‌های مختلف دیگر زندگی آنان به وجود می‌آورند، این افراد را تنها می‌کند و سبب افکار خودکشی می‌شود. و به همین دلیل یکی از خطرناک ترین بیماری های روانی محسوب می شود.

۴- افسردگی

افسردگی نیز جزو خطرناکترین بیماری های روانی می باشد. مطالعه مقاله “مهمترین علائم افسردگی” را پیشنهاد می کنیم.

۵- اختلال دوقطبی

به مقاله اختلال دو قطبی در سایت مایندولوژی مراجعه کنید.

۶- اختلال طیف اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی مزمن است که بر تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می‌گذارد. این یک بیماری پیچیده و طولانی مدت است که حدود یک درصد از مردم ایالات متحده را درگیر می‌کند.

معیارهای تشخیصی DSM-5 مشخص می‌کند که دو یا چند علامت اسکیزوفرنی باید برای مدت حداقل یک ماه وجود داشته باشد.

یک علامت باید یکی از علائم زیر باشد:

• هذیان : باورهایی که با واقعیت در تضاد است.
• توهم : دیدن یا شنیدن چیزهایی که در آنجا واقعاً نیست.
• گفتار بی نظم : کلمات از قوانین زبان پیروی نمی‌کنند و درک آنها ممکن است غیرممکن باشد.

علائم دوم ممکن است یکی از موارد زیر باشد:

• رفتار کاملاً بی نظم یا کاتاتونیک : تفکر گیج ، رفتار یا حرکات عجیب و غریب
• علائم منفی : ناتوانی در شروع برنامه‌ها، صحبت کردن، ابراز احساسات یا احساس لذت

همچنین تشخیص به اختلالات قابل توجهی در عملکرد اجتماعی یا شغلی به مدت حداقل شش ماه نیاز دارد. شروع اسکیزوفرنی معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ است ، در مردان معمولاً علائم زودتر از زنان دیده می شود. علائم اولیه این بیماری که ممکن است قبل از تشخیص رخ دهد، شامل انگیزه ضعیف، روابط دشوار و عملکرد ضعیف در مدرسه است.

انستیتوی ملی بهداشت روان پیشنهاد می‌کند که عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد اسکیزوفرنی از جمله ژنتیک، شیمی مغز، عوامل محیطی و مصرف مواد نقش داشته باشند.

درحالی که هیچ درمانی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، اما روش های درمانی در دسترس وجود دارد که مدیریت علائم بیماری را امکان پذیر می‌کند. در درمان ها معمولاً از داروهای ضد روان پریشی، روان درمانی، خود مدیریتی، آموزش و حمایت اجتماعی استفاده می‌شود.

۷- اختلال طیف اتیستیک

این اختلال معمولا در دوران کودکی نمایان می‌شود و به سبب مشکلاتی که در تعامل و ارتباطات ایجاد می‌کند، این افراد را از دنیای اطرافیانشان و ادم‌های سالم دورتر می‌کند.

۸- اختلال رفتاری دوران کودکی

(شامل اختلال سلوک و اختلال سرکشی مخالف)

۹- زوال عقل

۱۰- اختلال اضطرابی

این اختلال به سبب شدت بالای استرس، به سلامت بدن آسیب می‌زند و همچنین زندگی افراد را مختل می‌کند. ممکن است فرد به دلیل آسیب‌های ناشی از استرس به اندام‌های داخلی در حقیقت به دلیل بیماری های روان تنی از دنیا برود یا به دلیل فشار زیادی که استرس به فرد می‌آورد، افکار خودکشی نمایان شود و از جمله بیماریهای روانی خطرناک است.

۱۱- اختلال وسواس فکری-عملی

این اختلال با مختل کردن و مخدوش کردن ذهن توسط افکار و خواسته‌های بیهوده اما تکراری و مداوم، فرد دچار شده را آزار می‌دهد و فرد نیز کنترلی بر اعمال خود ندارد و زندگی خود فرد و اطرافیان را مختل می‌کند.

در رابطه با اختلال وسواس فکری در وبسایت openpathcollective.org آمده است که :

Obsessive-compulsive behaviors, commonly referred to as OCD, begin as incessant thoughts that lead to unstoppable, irrational impulses to do things such as repeatedly wash hands, check locks, and other futile activities used to reduce feelings of anxiety.

سخن پایانی

موارد ذکر شده بخشی از خطرناک ترین بیماری های روحی و روانی و همینطور خطرناک ترین بیماری شایع روانی بود که مواردی جهان شمول هستند و رسیدگی و درمان به موقع می‌تواند از خطرات احتمالی و مرگ جلوگیری کند.

بنابراین خواهشمندیم که در جهت سلامت روان خود و اطرافیانتان کوشا و هشیار باشید و به یک متخصص روان مراجعه کنید و هرچه سریع‌تر درمان را شروع کنید. در مورد درمان افسردگی بعد از زایمان  و ” درمان استرس پس از سانحه ” و فوبیا بیشتر بخوانید.